Κείμενο που μοιράζει σε παρεμβάσεις αλληλεγγύης η “Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας” στο πλαίσιο στήριξης του αγώνα του συντρόφου Γιάννη Μιχαηλίδη που διεκδικεί την αποφυλάκισή του βρισκόμενος σε απεργία πείνας απο 23/5. […] Ο Γ. Μιχαηλίδης έχει παραμείνει πάνω από 8.5 χρόνια στα κελιά της δημοκρατίας, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της συνολικής ποινής του. Παρόλο που δικαιούται να αποφυλακιστεί, συνεχίζει να κρατείται εκδικητικά και παραδειγματικά. Επειδή είναι αναρχικός και επειδή δεν δέχεται να κάνει δήλωση μετάνοιας προς το κράτος για τις επιλογές του. Γιατί οι κυρίαρχοι θέλουν να συνεχίσουν να διαχέουν το φόβο και παράλληλα να στέλνουν το μήνυμα ότι όποιος/α εναντιώνεται στις προσταγές τους και δεν πειθαρχεί, θα επιχειρείται να τσακίζεται.[…]
Ακολουθεί το κείμενο σε ελεύθερη μορφή:
…η ζωή δε μετριέται με τον αριθμό των ανασών που παίρνεις
αλλά με τον αριθμό των στιγμών που σου κόβεται η ανάσα…
Ε, ναι λοιπόν!
Ο Γιάννης Μιχαηλίδης είναι ένοχος!
Όχι μόνο γιατί οι πράξεις του αποτελούν μια έμπρακτη αντίδραση σε ένα σύστημα καταπίεσης, που απειλεί τις περισσότερες και τους περισσότερους από εμάς αλλά και γιατί συνεχίζει να τις υπερασπίζεται ακόμη και μετά τη σύλληψη, το βασανισμό, την καταδίκη και τη φυλάκισή του.
Συγκρούστηκε με τους μπάτσους
μαζί με χιλιάδες κόσμου ενάντια στην επιδίωξη της «ομαλής» εξαθλίωσής μας από κράτος και αφεντικά. Από τις αντιμνημονιακές συγκεντρώσεις του 2010-2012 και την εξέγερση του Δεκέμβρη του ‘08, μέχρι τις φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-2007, έλαβε συνειδητά θέση ενάντια στις θεσμικές αυταπάτες και τη μοιρολατρία.
Εναντιώθηκε στη λεηλασία της φύσης
συμμετέχοντας σε μία επιθετική κίνηση ενάντια στην καταστροφή της Πάρνηθας το 2007, η οποία έθεσε στο στόχαστρο το καζίνο και τους ευρύτερους καπιταλιστικούς σχεδιασμούς, που ευθύνονται για το γεγονός πως «κάθε χρόνο καίγεται», όσο άλλοι γκρίνιαζαν με το χέρι στο τηλεκοντρόλ.
Λήστεψε τράπεζα
ένα ναό της οικονομίας, που ο καθένας και η καθεμιά θα σκεφτόταν να ληστέψει αν δεν υπήρχε ο στρατός των μπάτσων και των σεκιουριτάδων, οι κάμερες και οι διπλές άθραυστες πόρτες. Όλοι/ες μας το χουμε σκεφτεί.
Απέδρασε από τις φυλακές
όπως κάθε ανθρώπινο και μη ζώο που βρίσκεται σε αιχμαλωσία σκέφτεται και ιχνηλατεί πιθανούς τρόπους για να αποκτήσει ξανά την ελευθερία του.
Στη διάρκεια λοιπόν όλων αυτών των ετών που έζησε είτε κυνηγημένος από τους διωκτικούς μηχανισμούς, είτε έγκλειστος στα κελιά της δημοκρατίας, δεν εγκατέλειψε τις πολιτικές του θέσεις και έκανε ό,τι έκρινε απαραίτητο για να υπερασπιστεί την ελευθερία του.
Και τώρα;
Υπερασπίζεται και διεκδικεί ξανά την ελευθερία του…
Ο Γ. Μιχαηλίδης έχει παραμείνει πάνω από 8.5 χρόνια στα κελιά της δημοκρατίας, έχοντας εκτίσει τα 3/5 της συνολικής ποινής του. Παρόλο που δικαιούται να αποφυλακιστεί, συνεχίζει να κρατείται εκδικητικά και παραδειγματικά. Επειδή είναι αναρχικός και επειδή δεν δέχεται να κάνει δήλωση μετάνοιας προς το κράτος για τις επιλογές του. Γιατί οι κυρίαρχοι θέλουν να συνεχίσουν να διαχέουν το φόβο και παράλληλα να στέλνουν το μήνυμα ότι όποιος/α εναντιώνεται στις προσταγές τους και δεν πειθαρχεί, θα επιχειρείται να τσακίζεται.
άμεση απελευθέρωση του αναρχικού απεργού πείνας από 23/5 Γ. Μιχαηλίδη
να απαλλοτριώσουμε απ’ τους κυρίαρχους τον κλεμμένο χώρο και χρόνο μας
Συνέλευση αναρχικών ενάντια στα αυτονόητα του κόσμου της εξουσίας
αυτονόητα: φυλακές & φυλακισμένοι/ες [αγωνιστές/ριες] αόριστης διάρκειας
Leave a Reply